شخص دارای اختلال شخصیتی، بسیار متفاوت از متوسط افراد فکر کرده، احساس نموده، رفتار کرده یا با دیگران ارتباط برقرار می‌کند.
آنها ممکن است دیگران را به خاطر مشکلات زندگی خود سرزنش کرده، پرخاشگر و خشن باشند و آنها را با رفتارشان ناراحت کنند.
نشانه‌ها بسته به نوع اختلال شخصیتی متفاوتند.
برای مثال، فرد مبتلا به اختلال شخصیتی مرزی (یکی از رایج‌ترین انواع اختلالات شخصیتی) تمایل به اختلال در طرز تفکر، رفتار تکانشی و مشکلات کنترل احساسات خود دارد.
آنها ممکن است روابط شدید اما ناپایدار داشته باشند، و در مورد اینکه مردم آنها را ر‌ها کنند، نگران باشند.
معمولاً شخص دچار اختلال شخصیتی ضد اجتماعی به راحتی ناامید می‌شود، و در کنترل خشم خود مشکل دارد.
آنها ممکن است دیگران را به خاطر مشکلات زندگی خود سرزنش کرده، پرخاشگر و خشن باشند و آنها را با رفتارشان ناراحت کنند.
فرد مبتلا به اختلال شخصیتی ممکن است مشکلات روانی دیگری مانند افسردگی و سوء مصرف مواد نیز داشته باشد.
درمان اختلال شخصیتی معمولاً شامل گفتار درمانی است. اینجا است که فرد برای درک بهتر افکار، احساسات و رفتار‌های خود با درمانگر صحبت می‌کند.
درمان می‌تواند، بسته به شدت بیماری، و سایر مشکلات فرد، چندین ماه یا سال طول بکشد.
درمانگر علاوه بر گوش دادن به مسائل مهم فرد، و بحث درمورد آنها، ممکن است استراتژی‌هایی برای حل مشکلات شناسایی کرده، و در صورت لزوم، به آنها در تغییر نگرش و رفتار خود کمک کند.
بیشتر بخوانید: اختلالات فکری چیست؟ نکاتی مهم درباره اختلالات فکری
جوامع درمانی مکان‌هایی هستند که شخص برای شکل فشرده‌ای از درمان گروهی به آنجا رفته، یا در آنجا می‌ماند. تجربه ابتلا به اختلال شخصیتی به طور عمیق مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فرد معمولاً برای چند هفته یا چند ماه در آنجا حضور دارد.
برای درمان مشکلات مرتبط با اختلال شخصیتی، مانند افسردگی، اضطراب و نشانه های روان پریشی، ممکن است دارو تجویز شود.
برای مثال، علائم متوسط تا شدید افسردگی ممکن است با نوعی داروی ضد افسردگی به نام بازدارنده بازجذب درمان شود.
بیشتر بخوانید: افسردگی چیست؟ نکاتی علمی و مهم درباره افسردگی
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیتی با گذشت زمان بهبود می‌یابند. درمان روانشناختی یا پزشکی اغلب مفید است، اما گاهی تنها چیز مورد نیاز حمایت است.
رویکرد واحدی که مناسب همه باشد وجود ندارد ؛ درمان باید متناسب با فرد باشد.
دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی منجر به اختلالات شخصیتیی می‌شود، اما تصور می‌شود که علت آن ترکیبی از ژن‌هایی وراثتی، و تأثیرات اولیه محیطی، برای مثال، تجربه ناراحت‌کننده دوران کودکی (مانند سوء استفاده یا بی‌توجهی) است.
ابتلا به اختلال شخصیتی می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی فرد و همچنین خانواده و دوستان او داشته باشد، اما حمایت وجود دارد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت دکتر مرجان محمدیان می باشد.
طراحی و پیاده سازی توسط تیم تخصصی وطن دیزاین
مطمئن باشید که نظرات شما بسیار دقیق مطالعه خواهد شد و به آن پاسخ خواهیم داد ، هر نظری که برای ما می نویسید قوت قلبی برای حال ما خواهد بود